Patrimonio da Humanidade na China
O Patrimonio da Humanidade da Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO) componse de lugares de importancia para o patrimonio cultural ou natural descritos na Convención do Patrimonio Mundial da UNESCO, estabelecida en 1972.[1] O patrimonio cultural está formado por monumentos (como obras arquitectónicas, esculturas monumentais ou inscricións), grupos de edificios e ruínas (incluíndo sitios arqueolóxicos). As paisaxes naturais (constituídas por formacións físicas e biolóxicas), as formacións xeolóxicas e fisiográficas (incluíndo os hábitats de especies de animais e plantas ameazadas) e os lugares naturais que son importantes dende o punto de vista da ciencia, a conservación ou a beleza natural, defínense como patrimonio natural.[2] Esta é unha lista do Patrimonio da Humanidade na China, especificamente clasificada pola UNESCO e elaborada de acordo con dez criterios principais, cuxos puntos son xulgados por especialistas na área. A China ten 57 sitios, clasificándose o segundo no mundo xusto por debaixo de Italia (59). A China ratificou a Convención sobre a Protección do Patrimonio Mundial Cultural e Natural o 12 de decembro de 1985. Estes sitios comprenden algunhas das partes máis esenciais dos valiosos e ricos recursos turísticos da China.
Visión xeral
[editar | editar a fonte]Desde que se uniu á Convención Internacional sobre a Protección do Patrimonio Mundial, Cultural e Natural en 1985, a China ten ata a data 57 sitios Patrimonio da Humanidade; destes 39 son sitios de patrimonio cultural, 14 son sitios de patrimonio natural e 4 son sitios culturais e naturais (mixtos), ocupando o segundo lugar no mundo.[3]
Ademais, tamén hai varios documentos chineses inscritos na lista da Memoria do Mundo da UNESCO, que rexistra o patrimonio documental mundial. Ademais, a China ten un rico patrimonio cultural inmaterial, con varios deles inscritos na lista da UNESCO de Obras Mestras do Patrimonio Oral e Inmaterial da Humanidade.
Mapa
[editar | editar a fonte]A continuación móstrase un mapa dos sitios Patrimonio da Humanidade na China.
Sitios numerados arredor de Pequín: 1. Gran Muralla; 2. Cidade Prohibida; 3. Zhoukoudian; 4. Palacio de verán; 5. Templo do Ceo; 6. Túmulos Ming; 7. Tumbas Qing Oriental; 8. Tumbas Qing occidentais
Lenda: 
Patrimonio cultural; 
Patrimonio natural; 
Sitio mixto
Lista de lugares Patrimonio da Humanidade
[editar | editar a fonte]- Nome: segundo aparece no Comité do Patrimonio da Humanidade
- Rexión: da China
- Ano da inclusión: na lista da UNESCO
- Datos da UNESCO: o número de referencia do sitio; o ano en que o xacemento foi inscrito na Lista do Patrimonio Mundial; os criterios nos que apareceu: os criterios de (i) a (vi) son culturais, mentres que de (vii) a (x) son naturais.[4]
Lista provisional
[editar | editar a fonte]Aquí están os sitios que a China presentou á lista provisional do Patrimonio Mundial da UNESCO.[5]
- Reserva natural do porto de Dongzhai (1996)
- Reserva natural Caimáns Sinensis (1996)
- Reserva natural de Poyang Nature Reserve (1996)
- Zona escénica do río Lijiang en Guilin (1996)
- Yalong, Tibet (2001)
- Lugar escénico das gargantas do Yangtze (2001)
- Lugar escénico de Jinfushan (2001)
- Pozo celestial e lugar escénico de costura do chan (2001)
- Zona escénica de Hua Shan (2001)
- Montañas Yandang (2001)
- Río Nanxi (2001)
- Lugares escénicos de Maijishan (2001)
- Lugares escénicos de Wudalianchi (2001)
- Lugares escénicos de Haitan (2001)
- Lugares escénicos da Montaña Dali Cangshan e Lago Erhai (2001)
- Sitios para a elaboración de licores na China (2008)
- Residencias antigas nas provincias de Shanxi e Shaanxi (2008)
- Murallas das dinastías Ming e Qing (2008)
- Lagofino do oeste e zona urbana histórica en Yangzhou (2008)
- Antigas cidades de auga ao sur do río Yangtze. (Zhouzhuang, Luzhi, Wuzhen, e Xitang) (2008)
- Antiga cidade de Fenghuang (2008)
- Sitios do Sur de Yue State (2008)
- Baiheliang Inscrición hidrolóxica antiga (2008)
- Miao Aldeas de nacionalidade no sueste da provincia de Guizhou: As aldeas de nacionalidade Miao ao pé da montaña Leigong nas montañas Miao Ling (2008)
- Pozos de Karez (2008)
- Proxecto de expansión das tumbas imperiais das dinastías Ming e Qing: as tumbas do rei Lujian (2008)
- As Catro montañas sagradas como extensión do Monte Taishan (2008)
- Deserto de Taklimakan – Bosques de Populus euphratica (2010)
- China Altai (2010)
- Karakorum–Pamir (2010)
- O Eixo Central de Pequín (incluíndo Beihai) (2013)
- Estruturas de madeira da dinastía Liao – Pagoda de madeira do condado de Yingxian, salón principal do Mosteiro Fengguo do condado de Yixian (2013)
- Sitios da Cultura Hongshan: Niuheliang, Hongshanhou e Weijiawopu (2013)
- Antigo sitio de fornos de porcelana na China (2013)
- Sanfang Qixiang (2013)
- Antigas plantacións de té da montaña Jingmai en Pu'er (2013)
- Tumbas Imperiais de Xia Occidental (2013)
- Dong Aldeas (2013)
- Canle de Lingqu (2013)
- Edificios e aldeas Diaolou para os grupos étnicos tibetanos e Qiang (2013)
- Sitios arqueolóxicos do antigo Estado de Shu: sitio de Jinsha e tumbas conxuntas de cadaleitos con forma de barco en Chengdu, Sichuan; sitio de Sanxingdui en Guanghan, séculos XXIX-V a.C. (2013)
- Xinjiang Yardang (2015)
- Dunhuang Yardangs (2015)
- Tianzhushan (2015)
- Jinggangshan–Norte Wuyishan (extensión do monte Wuyi) (2015)
- Shudao (2015)
- Áreas de interese paisaxístico e histórico de Tulin–Guge (2015)
- (2016)
- A sección chinesa da Ruta da Seda (2016)
- Montaña Guancen - Montaña Luya (2017)
- Paisaxe de Hulun Buir e lugar de nacemento da minoría antiga (2017)
- Lago Qinghai (2017)
- Zona escénica e histórica das montañas e lagos sagrados de (Gang Rinpoche, Naimona'nyi, Lago Manasarovar e Lhanag-tso) (2017)
- Montaña Taihang (2017)
- Paisaxe de vexetación vertical e paisaxe volcánica na Montaña Changbai (2017)
- Deserto de Badain Jaran — Torres de area e lagos (2019)
- Sitios fósiles do Triásico de Guizhou (2019)
- Área panorámica da fervenza de Huangguoshu (2019)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ UNESCO, ed. (21 de novembro de 1972). "Convención para a Protección do Patrimonio Mundial, Cultural e Natural" (PDF).
- ↑ "Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 1 de febreiro de 2021. Consultado o 3 de febreiro de 2021.
- ↑ "China". whc.unesco.org. Consultado o 28 de setembro de 2021.
- ↑ "UNESCO World Heritage Centre – The Criteria for Selection". UNESCO World Heritage Centre. Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2016. Consultado o 17 de agosto de 2018.
- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. "UNESCO World Heritage Centre – Tentative Lists". whc.unesco.org (en inglés). Consultado o 2019-04-09.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Patrimonio da Humanidade na China  |
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
